نقاشی مشهور «داوینچی» راهی امارات شد
تاریخ انتشار: ۳۰ مهر ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۶۲۴۰۶۰۵
تابلو نقاشی «یحیی» اثر «لئوناردو داوینچی» که یکی از نمونه‌های بارز نبوغ این هنرمند ایتالیایی محسوب می‌شود، برای پنجمین سالگرد افتتاح موزه «لوور ابوظبی» به این مکان امانت داده شد.
هفته گذشته، تابلو نقاشی «یحیی» از سالن «گالری بزرگ»، محل نگهداری چندین شاهکار رنسانس از جمله محل نمایش سه نقاشی دیگر لئوناردو، جدا شد تا از موزه لوور پاریس به موزه لوور ابوظبی منتقل شود.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
این نقاشی به مدت دو سال در موزه لوور ابوظبی به نمایش گذاشته خواهد شد. «یحیی» از هشتم نوامبر همزمان با سالروز تاسیس لوور ابوظبی در این موزه برای عموم مردم نمایش داده می‌شود.
«یحیی» یکی از مهم‌ترین نقاشی‌های «داوینچی» محسوب می‌شود، اما نخستین اثر این هنرمند نیست که در لوور ابوظبی به نمایش گذاشته می‌شود. تابلو نقاشی «پرتره زن ناشناس» که با عنوان ««La Belle Ferronniere» شناخته می‌شود نیز برای مراسم افتتاح لوور ابوظبی در سال ۲۰۱۷ از لوور پاریس به این شعبه امانت داده شده بود. این نقاشی هم دو سال در مجموعه لوور ابوظبی باقی ماند.
تمثال یحیی بن زکریا، اثر داوینچی
در این نقاشی که اخیرا به ابوظبی ارسال شده است، «یحیی بن زکریا» با پوششی از جنس خز و موهای بلند به تصویر کشیده شده است. «یحیی» در این نقاشی همان لبخندی را دارد که تداعی‌کننده لبخند مشهور «مونالیزا» دیگر اثر «داوینچی» است. گمان می‌رود این اثر در فاصله بین ۱۵۱۳ تا ۱۵۱۶ میلادی نقاشی شده باشد و یکی از نمونه‌های باشکوه از سبک اسفوماتو یا محوکاری است که در دوران رنسانس به کار گرفته می‌شد و در آن به نحوی رنگ‌آمیزی می‌شد که گویی اجسام در میان دود یا مه نشان داده می‌شوند.
لئوناردو وقتی به دعوت پادشاه «فرانسیس یکم» از فلورانس به پاریس نقل مکان کرد این نقاشی را نیز با خود به فرانسه آورد. زمانی که داوینچی در سال ۱۵۱۹ درگذشت، بخش‌هایی از این نقاشی از جمله دست راست و خزی که بدن سوژه را می‌پوشاند همچنان ناتمام باقی ماند.
این نقاشی از پادشاه «فرانسیس یکم» به مجموعه پادشاه «چارلز یکم انگلستان» رسید و در نهایت در سال ۱۶۶۲ از مجموعه «لوئی چهاردهم» سردرآورد. این نقاشی در مجموعه هنری سلطنتی فرانسه باقی ماند تا اینکه در انقلاب سل ۱۷۹۳ به لوور پاریس منتقل شد.
۵۷۵۷
کد خبر 1686513منبع: خبرآنلاین
کلیدواژه: هنرهای تجسمی نقاشی لئوناردو داوینچی لوور ابوظبی
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.khabaronline.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرآنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۶۲۴۰۶۰۵ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
یک «نقاشی» چگونه راز ساخت اهرام مصر را فاش کرد؟ (+عکس)
رازی که هزاران سال به قوت خود باقی مانده بود، سرانجام کشف شد، چرا که فیزیکدانان بر این باورند که سرانجام به چگونگی ساخت اهرام مصر باستان پی برده‌اند.
به گزارش فرادید، این موضوع که چگونه یک تمدن باستانی بدون ماشین‌آلات سنگین موفق به ساخت اهرام شد، مدت‌ها موضوع فکر بسیاری از افراد بود. هرم بزرگ جیزه به ارتفاع ۱۴۷ متر، زمانی که ساخته شد، بلندترین سازه جهان برای بیش از ۳۸۰۰ سال بود و ما همچنان مجذوب عظمت آن هستیم.
برخی تصمیم می‌گیرند از اهرام دیدن کنند، برخی دیگر تصمیم می‌گیرند بر فراز آن‌ها با چتر پرواز کنند و برخی دیگر جرات کرده و به داخل هرم بزرگ می‌روند، اما ما تا کنون نمی‌دانستیم آن‌ها چگونه ساخته شده‌اند.
گروهی از دانشمندان دانشگاه آمستردام در مورد چگونگی ساخت اهرام توسط مصریان باستان به کشف پیشگامانه‌ای دست یافتند. تیمی از فیزیکدانان به رهبری دکتر دانیل بون، روی یک نقاشی دیواری در مقبره جهوتی‌هوتپ (Djehutihotep) تمرکز کردند. این نقاشی که قدمت آن به سال ۱۹۰۰ قبل از میلاد بازمی‌گردد، به نظر یک تکنیک ساختمانی را نشان می‌دهد.
این نقاشی دیواری ۱۷۲ مرد را به تصویر کشیده که مجسمه‌ای را با طناب‌های متصل به سورتمه حرکت می‌دهند. جلوتر از سورتمه، جایی که به نظر می‌رسد جیزه یا اطراف آن باشد، دیده می‌شود که آب را روی شن‌ها می‌ریزند. فیزیکدانان که شیفته این کشف شده بودند، تصمیم گرفتند آن را آزمایش کنند.
آن‌ها به مصر رفتند و هرم خودشان را در مقیاسی بسیار کوچکتر ساختند. در طول آزمایش مشخص شد اگر ماسه خشک باشد، به شکل توده درمی‌آید و حرکت اجسام را دشوارتر می‌کند، اما با افزودن مقدار مناسب آب، از شکل گرفتن این توده‌ها جلوگیری می‌شود و ماسه صاف می‌ماند.
Bonn در مصاحبه‌ای در سال ۲۰۱۶ گفته است: «اگر از شن و ماسه خشک استفاده کنید، خوب کار نمی‌کند، اگر ماسه بیش از حد مرطوب شود، باز هم خوب کار نمی‌کند. برای این کار یک سفتی بهینه لازم است.»
قبلاً اعتقاد بر این بود که استفاده از آب برای کمک به ساخت و ساز تشریفاتی بوده، نه عملی.
یافته‌های این تیم در یکی از معتبرترین مجلات علمی جهان (Physical Review Letters) منتشر شد. در مقاله منتشرشده توضیح داده شد: «سایش لغزشی روی شن و ماسه با افزودن مقداری آب (نه خیلی زیاد) تا حد زیادی کاهش می‌یابد.»
«اگر میزان آب درست نباشد، ماسه مرطوب بیابان تقریباً دو برابر سفت‌تر از ماسه خشک می‌شود.»
«یک سورتمه به راحتی روی شن‌های سفت صحرا می‌لغزد، چون شن‌ها مانند وقتی که خشک هستند مقابل سورتمه انباشته نمی‌شوند.»
این موضوع به قدری ساده است که حتی بون و تیمش هم غافلگیر شدند: «من از میزان کاهش ۵۰ درصدی نیروی کشش بسیار متعجب شدم، به این معنا که مصریان باستان فقط به نیمی از مردان نیاز داشتند تا اهرام را از روی شن‌های خیس در مقایسه با شن‌های خشک بکشند.»
کانال عصر ایران در تلگرام
مدیررسانهای پرسپولیس: سپاهان به جای شکایت بیجا، عذرخواهی کند